In dit licht (of liever duisternis), zal het meer dan ooit de taak van de internationale civil society zijn om Israël’s apartheid-politiek onder de aandacht van de wereld te brengen, bijvoorbeeld met het oog op de herdenking van 50 jaar bezetting volgend jaar.
In een interview in de Volkskrant noemde de socioloog Willem Schinkel het EU-beleid met betrekking tot vluchtelingen onlangs “een politiek van de dood”. Een hek om Europa is even absurd als onwerkbaar.
“Toen liet de HEER uit de hemel zwavel en vuur neerkomen op Sodom en Gomorra en hij vernietigde die steden en de hele vallei, met de inwoners van al de steden en met alles wat er op het land groeide. De vrouw van Lot, die achter hem liep, keek om en veranderde in een zuil van zout.”
Genesis 19, 24-26
Er is geen schaarste aan boeken over Israël/Palestina. De historicus Chris van der Heijden deed een literatuuronderzoek en kwam tot meer dan zestigduizend boeken over Israël die te vinden zijn in de Nederlandse bibliotheken (1). Gedegen Nederlandse studies over het conflict zijn er echter niet al te veel. Dat heeft te maken met het feit dat elke serieuze studie wel kritiek moet hebben op Israël om niet als propaganda door de mand te vallen.
Eergisteren was het tweede en laatste deel van deze sessie van het Russell-tribunaal. Het waren door de aard der zaak vaak technische verhandelingen, afgewisseld met interessante inbreng van de juryleden, die vaak, zoals Dennis Banks, Alice Walker of Miguel Angel Estrella, een meer persoonlijk tintje aan de data toevoegden. Vaak puttend uit eigen ervaring onder oppressie.
Gisteren, zaterdag 7 oktober, ging het eerste deel van het Russell-tribunaal van start in New York. Ondanks de soms haperende live stream was het prachtig deze bevlogen mensen te zien. De levende legende Harry Belafonte (85 jaar oud!), vooral bekend van de Banana Boat Song en door zijn werk als Unicef-ambassadeur, zou ook zijn opwachting maken.
Omar Barghouti werd in 1964 geboren in Qatar, groeide op in Egypte en verhuisde later naar Ramalah op de Westelijke Jordaanoever. Hij is een van de oprichters van de Palestinian Campaign for the Academic and Cultural Boycott of Israel (PACBI). Net als Nelson Mandela in Zuid-Afrika en andere intellectuelen uit bijv. India die aan Britse universiteiten studeerden, is Barghouti momenteel bezig aan zijn masterstudie filosofie aan de Universiteit van Tel Aviv.
In 2009, na het bloedbad in Gaza, werd het vijfde Russell-tribunaal opgericht, op initiatief van onder anderen Nurit Peled-Elhanan, winnaar van de Sacharovprijs voor Vrijheid van Denken van het Europees Parlement. Dit werd het Russell Tribunal on Palestine. De eerste sessie had als onderwerp de rol van de Europese Unie met betrekking tot de Palestijnen, de tweede de rol van multinationals en mensenrechten, de derde onderzocht of Israël zich schuldig maakt aan apartheid. De vierde sessie, op 6 en 7 oktober dit jaar, onderzoekt de rol van de Verenigde Naties en de Verenigde Staten met betrekking tot het systematisch ontkennen van het recht op zelfbeschikking door de Palestijnen.
De geschiedenis is altijd de geschiedenis van nu, zei iemand eens. De artikelen en boeken die verschijnen over iets in het verleden zijn door een filter gegaan. Politiek en ideologie hebben jarenlang hun stempel gedrukt op hoe het verleden gezien moet worden. De winnaars van de oorlogen hebben altijd gelijk.
Nadat hij uitgebreid heeft stilgestaan bij de onevenredige bijdrage van de Joden aan de westerse cultuur, vraagt Veblen zich af wat de reden daarvan zou kunnen zijn. En zoals ook de meest aannemelijke moderne verklaring luidt: het heeft te maken met de interactie tussen het Joodse en niet-Joodse gedachtegoed. De kritische, sceptische geest, de ‘afvallige’, degene die alle kennis in twijfel trekt om tot een dieper inzicht te komen, dat is het product van de wisselwerking tussen het eigen paradigma van de Thora en de seculiere, wetenschappelijke buitenwereld.