De geschiedenis van Israël valt samen met de geschiedenis van sommige mensen. Iemand die vanaf het begin bewust betrokken was bij de totstandkoming van de nieuwe staat en nog steeds actief is, is mevrouw Tikva Honig-Parnass. Zij stamt uit een familie…
Van Tel Aviv naar Berlijn
De keuze voor Berlijn is volgens Hirschfeld een daad van verzet. Het is het ter discussie stellen van de “Israëlische identiteit” die iedereen wordt opgedrongen vanuit de zionistische politiek. Berlijn in het bijzonder en Duitsland in het algemeen zijn de “antinomieën van het Israëlische en zionistische” (een antinomie is een werkelijke tegenstrijdigheid, een term uit de filosofie van Kant).
De Israëlische concentratiekampen
De vermaarde Palestijnse onderzoeker Salman Abu Sitta heeft zo’n veertig jaar besteed aan uitzoeken van elk detail van de Palestijnse catastrofe of Nakba van 1948. De aanloop, de verdrijving en verwoestingen van 1948 en de nasleep zijn door hem nauwgezet in kaart gebracht. Hij is onder andere de coördinator van Al-Awda, een organisatie die zich hard maakt voor het recht op terugkeer van Palestijnen naar hun land.
Schijn en werkelijkheid in de joodse staat
Het blijft verbijsterend hoe zoveel mensen de Israëlische propaganda kunnen blijven herhalen. De veranderingen in het Palestijnse landschap sinds 1948 spreken boekdelen. Toch verklaarde minister-president Netanyahu gisteren in het Israëlische parlement nog: “Ik zie geen druk op de Palestijnen. Ik zie alleen druk op Israël om steeds meer concessies te doen.”m