Tag: Nakba
De verloren steden van Palestina
Bethlehem voor de Nakba Vandaag weinig tijd voor een verhaal, dus ik hoop dat wie deze documentaire nog niet heeft gezien er even voor gaat zitten. Prachtige beelden en interviews met overlevenden van de Nakba. We zien hoe er een…
De Nakba krijgt een gezicht
Het uitroepen van de staat Israël valt samen met de catastrofe – de Nakba – van de Palestijnen. Het feit dat deze dagen niet samenvallen heeft te maken met verschillende kalenders. Dat is op zichzelf al iets om even bij stil te staan. De in naam seculiere zionisten van het politiek zionisme – de stroming die de overhand had en de koers van Israël vanaf het begin heeft bepaald – gebruiken wel de joodse of Hebreeuwse kalender, die gebaseerd op het moment van het ontstaan van de wereld, zo’n 6000 jaar geleden. Voor een land dat er prat op gaat voorop te lopen in technologie en wetenschap is dat toch een beetje merkwaardig.
Eitan Bronstein: De Nakba is ook van ons
Wordt het niet eens tijd voor joden om op een heel andere manier te leren waar ze leven? We moeten onderwezen worden op een wijze die de cultuur van het land respecteert, die het verschrikkelijke onrecht dat het zionisme de Palestijnen heeft aangedaan erkent. Daarmee worden we niet verdreven, integendeel, daarmee kunnen we juist geaccepteerd worden.
De Nakba-app
Aangezien de zionisten niet alleen het landschap, maar ook de herinnering willen uitwissen, door onder andere Palestijnse schoolboeken te vernietigen en Israëlische leraren te verbieden in te gaan op de Palestijnse geschiedenis, is deze app een welkome aanvulling op wat vaak oraal wordt doorgegeven. Zo kunnen Palestijnen buiten Palestina ook de locatie opzoeken waar zij, hun ouders of grootouders hebben gewoond. Bovendien kunnen ze updates over die locatie ontvangen als er iets te melden is.
De etnische zuivering van Miska
Miska bestond uit 100 tot 200 huizen en alleen de moskee en een schoolgebouw bleven staan, al het andere werd met de grond gelijk gemaakt. Er was geen sprake van een oorlogssituatie, dit was het officiële beleid van het leger om de omgeving te ontdoen van de Arabische bevolking. Van de ongeveer duizend inwoners verdwenen de meesten naar vluchtelingenkampen, slechts een klein aantal wist in Israël te blijven, in de stad Tirba.