Sarah Ali, 22 jaar oud, is een jonge schrijfster die heeft meegewerkt aan een verzameling verhalen over de situatie in wat wel de grootste openluchtgevangenis ter wereld wordt genoemd: de Gazastrook in Palestina. Het boek verscheen naar aanleiding van het “lustrum” van Operatie Gegoten Lood, het bloedbad waarmee Israël eind 2008 begon en dat enkele weken duurde.
Waarom werd een soldaat met een reputatie van gewelddadigheid door zijn meerderen naar Hebron gestuurd om Palestijnen te pesten? De woordvoerder van het leger beantwoordde de vragen van de krant Haaretz met: “Geen commentaar.” Misschien omdat het juiste antwoord zou zijn: geweld en pesterijen is waar het bij het Israëlische defensieleger in Hebron en op de Westelijke Jordaanoever allemaal om draait.
Niet toevallig is Amos Oz de bekendste Israëlische schrijver buiten Israël. Oz vertegenwoordigt het establishment en heeft tegelijkertijd de naam “links” te zijn, wat hem uitermate geschikt maakt om de zionistische belangen in het buitenland te behartigen. Toen de krant…
Als er iemand is die lijkt op de Anne Frank die ons steeds wordt voorgeschoteld, dan is het wel Rachel Corrie, het Amerikaanse meisje dat in 2003 door een Israëlische soldaat met een bulldozer werd verpletterd. Rachel was al heel jong gegrepen door het onrecht in de wereld en probeerde daar op haar manier iets aan te doen. Bevlogen en overtuigd van haar missie begaf ze zich op gevaarlijk terrein door naar de Gazastrook te gaan.
Wordt het niet eens tijd voor joden om op een heel andere manier te leren waar ze leven? We moeten onderwezen worden op een wijze die de cultuur van het land respecteert, die het verschrikkelijke onrecht dat het zionisme de Palestijnen heeft aangedaan erkent. Daarmee worden we niet verdreven, integendeel, daarmee kunnen we juist geaccepteerd worden.
Aangezien de zionisten niet alleen het landschap, maar ook de herinnering willen uitwissen, door onder andere Palestijnse schoolboeken te vernietigen en Israëlische leraren te verbieden in te gaan op de Palestijnse geschiedenis, is deze app een welkome aanvulling op wat vaak oraal wordt doorgegeven. Zo kunnen Palestijnen buiten Palestina ook de locatie opzoeken waar zij, hun ouders of grootouders hebben gewoond. Bovendien kunnen ze updates over die locatie ontvangen als er iets te melden is.