Wie denkt dat het witwassen van zionistische misdaden beperkt blijft tot de acties van groeperingen als het CIDI (een pro-Israëlische lobby) heeft het goed mis. Het CIDI, met name via directeur Esther Voet, timmert natuurlijk flink aan de weg in kranten,…
Gisteren, na een gruwelijke nacht van Israëlisch geweld, kwam het NOS-journaal met een uitgebreid item over een vrouw in Sderot die slaappillen slikte. Ze had slaapproblemen, niet vanwege de raketjes uit de Gazastrook, maar vanwege het alarm dat voortdurend afging. Elke glimp van de ellende van Palestijnen moet “in evenwicht” worden gebracht met een overmaat aan joodse hysterie.
Hoe kijkt men in Israël aan tegen de winst van extreem-rechtse partijen bij de Europese verkiezingen? Een opiniestuk van de ervaren journalist Zvi Bar’el in Haaretz geeft een aardig beeld van de dilemma’s waarmee veel Israëlische joden worstelen. Hoewel, worstelen? Dat blijkt nog wel mee te vallen. Bar’el werkt al meer dan dertig jaar voor de Israëlische krant Haaretz en is gespecialiseerd in de Arabische wereld. Hij heeft dan ook een brede visie op de situatie in het Midden-Oosten en is bovendien niet bevreesd kritiek te leveren op de Israëlische maatschappij.
Voor 1967 woonden er zo’n 200.000 Palestijnen in de Jordaanvallei, daarna nog maar 55.000. Het is een strategisch wapen in de handen van de zionisten, aangezien ze met het stelen van de Jordaanvallei de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever volledig insluiten. De Jordaan is een natuurlijke grens volgens de bezetters, wat hun aanwezigheid zou moeten rechtvaardigen. Ik zou denken dat de Waal voor de Belgen ook een natuurlijke noordgrens vormt. Wat zouden wij ervan vinden als ze dat met militair geweld zouden afdwingen?
Een stijging van 1 naar 2 is een honderd procent toename, vandaar dat het CIDI het liefst met procenten werkt. Desalniettemin is het zo lachwekkend dat je je afvraagt wie er achter de campagne zit om dit internationaal aan te kaarten. Dikzakken, gehandicapten, roodharigen, moslims, homo’s, negers, PVV’ers, SP’ers, columnisten, mannen met een aquarium en vrouwen in de overgang krijgen per uur te verduren waar de joodse gemeenschap in Nederland een vol jaar voor nodig heeft.
In tegenstelling tot wat veel mensen zullen denken is het niet de bedoeling van zionistische lobbygroepen om antisemitisme te bestrijden. Het is precies het tegenovergestelde: ze doen er alles aan om antisemitisme te creëren door te proberen zelfs de meest onnozele gebeurtenissen te koppelen aan vermeend antisemitisme.
Alle listige pogingen van het CIDI bij monde van Esther Voet en Joël Voordewind van de ChristenUnie ten spijt is het weer niet gelukt ons een waterzuiveringsproject in Oost-Jeruzalem te verkopen als een geschenk aan de Palestijnen. Je zou er mismoedig van worden. Wanneer komen wij, toch boegbeelden van de joods-christelijke cultuur, nu eindelijk eens weg met onze leugens?
We weten het van mensen als Dries van Agt en Jimmy Carter, maar toch blijft het voor iemand die zich bezighoudt met de situatie in Palestina moeilijk te verteren dat men pas na zijn pensioen zijn mond open durft te doen over een schurkenstaat die de internationale gemeenschap al jaren in z’n greep houdt.
De berichtgeving van de NOS wordt kennelijk gedicteerd door het CIDI. Geen woord over de echte obstakels voor vrede, de nederzettingen, maar een hoop gejammer over “terroristen”. Binnen één week kwam Israël drie keer met omvangrijke bouwplannen, zoals je bijvoorbeeld…