In zijn column van vandaag voor Haaretz beschrijft de Israëlische journalist Gideon Levy hoe de situatie in Israël dermate is verslechterd dat er volgens hem geen weg terug meer is. Niet dat het ooit echt goed was, maar alles wijst op een “nieuwe nationale identiteit”, een situatie die “evident onomkeerbaar” is.
Jeruzalem had al een permanente bewoning vanaf het eind van de kopertijd (ca. 3500 v.Chr.). Dat was 2500 jaar voordat koning David de stad op de Jebusieten, de oorspronkelijke bewoners, veroverde en er zijn hoofdstad van maakte. En archeologen stellen dat…
Een van de – emotioneel – meest aansprekende illustraties van hoe de zionisten hun expansiepolitiek proberen te verkopen als moreel aanvaardbaar, vinden we bij Abba Eban. Eban was minister van Buitenlandse Zaken in 1967, maar werd en wordt nog steeds algemeen beschouwd als een gematigde politicus, een “duif” in het jargon. Eban noemde de wapenstilstandsgrens van 1949 een “Auswitzgrens”, met andere woorden: onaanvaardbaar.
Het is geen optie voor de internationale gemeenschap om de situatie te laten voor wat ze is, ook al wil Israël dat nog zo graag. Het is tijd voor een andere boodschap via een ander medium. De boodschap is burgerrechten en het medium is bestraffing. Het moet maar eens afgelopen zijn met Israël een wortel voor te houden om het land te bewegen tot enige medewerking. Dat heeft jammerlijk gefaald.
Vandaag liet de journalist Gideon Levy zijn licht schijnen over de draai van de minister. Als goede vriend van Israël is het juist de plicht van Amerika om een vriendelijke waarschuwing uit te doen gaan naar de Israëlische regering, voordat het te laat is. Waar heb je anders vrienden voor? De situatie is duidelijk voor wie wil zien.
Als de pogingen van John Kerry, de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, mislukken, gebeurt er een ramp; als ze slagen zal de ramp nog groter zijn. Een mislukking luidt waarschijnlijk, zoals de analist van de New York Times Thomas Friedman het noemde, “de Brusselse Intifada” in, een derde intifada zonder bommen en geweld, maar met sancties en internationale boycots van Israël.
De Israëlische journalist Gideon Levy (niet te verwarren met de Nederlandse onderzoeksjournalist Gideon Levy) schrijft al decennia over de situatie in de bezetten gebieden. Hij doet dat niet vanuit zijn werkkamer, maar gaat daadwerkelijk op zoek naar de mensen en de situaties die van de Israëlische regering buiten beeld moeten blijven.