De meeste slachtoffers zijn in de afgelopen 70 jaar niet gevallen door bommen of geweren, maar zijn te beschouwen als “vermijdbare slachtoffers” en daarin schuilt de essentie van de genocide. Miljoenen mensen zijn het slachtoffer geworden van het zionistische project en het aantal vermijdbare en onvermijdbare doden onder hen zal alleen maar toenemen.
De Palestijnse kunstenaar en kunsthistoricus Ismail Shammout werd in 1930 geboren in Lydda, een Palestijns stadje op zo’n twintig kilometer van Tel Aviv.
De discussie moet weggetrokken worden uit het Westen, volgens Pappe, want landen die zich geen schuldgevoelens laten aanpraten hebben een heldere kijk op de zaak en zien ook dat de druk uit de Verenigde Staten – de “mislukte en verwoestende Pax Americana” – de Palestijnen en de Arabische landen niet verder helpt.
Ik weet nog niet wie jullie dierbare was. Misschien was ze een baby van enkele maanden oud, of een jonge jongen, een grootvader, of een van jullie kinderen of ouders. Ik hoorde van de dood van jullie dierbare via Chico Menashe, een politiek commentator bij Reoshet Bet, Israëls belangrijkste radiostation.
Miska bestond uit 100 tot 200 huizen en alleen de moskee en een schoolgebouw bleven staan, al het andere werd met de grond gelijk gemaakt. Er was geen sprake van een oorlogssituatie, dit was het officiële beleid van het leger om de omgeving te ontdoen van de Arabische bevolking. Van de ongeveer duizend inwoners verdwenen de meesten naar vluchtelingenkampen, slechts een klein aantal wist in Israël te blijven, in de stad Tirba.
tegen het middaguur, toen de kinderen van school terugkwamen en mensenmassa’s zich een weg baanden door het dichtbevolkte Gaza Stad. Er waren slechts enkele minuten nodig om meer dan 200 mensen te doden en er 700 te verwonden, een veelbelovende opmaat naar de massaslachting van weerloze burgers in een kleine kooi zonder uitweg.