De Palestijnse kunstenaar en kunsthistoricus Ismail Shammout werd in 1930 geboren in Lydda, een Palestijns stadje op zo’n twintig kilometer van Tel Aviv.
De Nakba die maar niet eindigt
Tag: Nakba
Nationalistische mythen van het zionisme
De wortels van het joods nationalisme in het moderne Israël liggen niet in het historische Israël of Judea, maar in Babylon.
Ontkenning in Israël
Sigmund Freud introduceerde in 1923 de term ‘ontkenning’ in de psychoanalyse als een van de afweermechanismen waarmee het Ich zich probeert af te sluiten van ongewenste, angstaanjagende gedachten uit het Es. Dat het niet aanvaarden van een negatieve prikkel kan…
De Nakba: de tweede helft?
De bezetting van de Palestijnse gebieden maakt het ironisch genoeg mogelijk om de feiten niet onder ogen te zien. Men kan nu nog proberen met behulp van termen als “betwiste gebieden” en “terrorisme” de aandacht af te leiden van het werkelijke programma.
Het antigojisme van Esther Voet
Ruim een week geleden kwam Esther Voet uitgebreid aan het woord in Vrij Nederland. In het interview met Greta Riemersma mocht Voet iets meer vertellen over de achtergrond van haar vertrek bij de zionistische belangenvereniging het CIDI.
Joodse diversiteit in Israël
Johan Alexander Nederbragt (1880-1953) werd in 1946 benoemd tot consul-generaal te Jeruzalem. Hij maakte dus de stichting van de staat Israël mee en was getuige van de oorlog. Zijn pro-zionistische houding werd na 1948 met de nodige argwaan bekeken vanuit…
Jacob Nammar, geboren in Jeruzalem
Ik ben een man met een gebroken hart. Ik kom uit Jeruzalem, mijn gebroken vaderland, en Palestina doet mij wenen. En toch heb ik enkele herinneringen die ik wil delen en een verhaal te vertellen. En dus wil ik mijn eigen verhaal toevoegen aan die van al die anderen die de etnische zuivering van Palestina hebben meegemaakt.
Jacob Nammar
Niets rechtvaardigt het Israëlisch optreden
Het leger van Israël gedraagt zich niet als een leger. Het is een militie die rooft en plundert, vermoordt en vernedert, verkracht en verwoest. Met kennelijk genoegen. Gestimuleerd en gelegitimeerd door rabbijnen en politici. “De wereld heeft de buik vol van Israël en diens waanzin”, schreef Gideon Levy vandaag. Er is domweg geen ruimte meer om nog enige empathie te voelen met een volk dat pal achter de meest weerzinwekkende daden van z’n politieke, religieuze en militaire leiders blijft staan. Een volk dat pas in opstand komt als er een joods kind wordt vermist en stil blijft als er duizenden Palestijnse kinderen worden vermoord verdient geen sympathie.
Elias Khoury: De Palestijnen beseften het niet
De Libanese schrijver Elias Khoury werd geboren in 1948, het jaar van de Palestijnse catastrofe of Nakba. Zijn hele leven heeft hij zich beziggehouden met de Toestand van de Palestijnen. Vanuit zijn geboortestad Beiroet, vanuit Jordanië en zelfs vanuit de…
Nakba-herdenking Amsterdam
Wie gisteren een zonnige zondag opgaf om binnen te luisteren naar toespraken over het lot van de Palestijnen moest wel gemotiveerd zijn. In het Nelson Mandela Centrum in Amsterdam verkozen zo’n 75 mensen de politiek boven het strand. Het was een druk programma dat bijna vijf uur in beslag nam, met veel waardevolle informatie die vanuit verschillende gezichtspunten werd aangeboden. Maar alles draaide om de Nakba – de Palestijnse catastrofe van 1948.